Heyecanlı , kaygılı , sıkıntılı ebeveynler, sınav asıl sizler için bir değerlendirme olsa, kaçınız geçerdi ebeveynlik sınavından ?
"Hayatının en önemli günü, sınav günü ",
" Herşey bu sınava bağlı " ,
"Bu sınav , şu ana kadar öğrendiklerinin karşılığı " gibi cümleler kuruyorsanız çocuklarınıza, üzülerek söylüyorum ki; şimdiden omuzlarına kaygı ve değersizlik yüklüyorsunuz demektir .
Sistemin yetersiz olduğu yetmiyormuş gibi , Suriyeli çocuklara tanınan ayrıcalıklar yetmezmiş gibi , bir de coronalı günlerde ,çalışmak zorunda kalıp ,yakınlarının ölümüne ,hastalığına tanık olan çocuklarımıza , nasıl destek olabildiniz ? Lise son sınıfta yaşanan mezuniyet balosu heyecanı , diploma töreni heyecanı yaşamadan , belki de ilk dans heyecanı yaşayamayan evlatlarımızdan , bir de sınavda yüksek başarı bekliyoruz.
Sağlıklı , mutlu ve huzurlu bir yaşam heyecanını bir kenara bırakıp , sadece başarıya odaklanan ebeveynler oluştu .Bu ebeveynlerin bir de , komşunun çocuğu , kuzeni , en sevdiği arkadaşı ile puan karşılaştırmaları başlayacak .
Ne olur sakin olun , 1 sene ,2 sene insan ömründe nedir ki ? Yeter ki , sağlıkla , mutlulukla ,ne olmak istediğine dair hedefi olan çocuklarımız olsun . Ayrıca olmak isteyipte olamadığınız , doktor , avukat , bilim insanı gibi meslekleri " içimde kaldı , sen olmalısın " gibi dayatmaya ve duygusal sıkıştırmalara da kalkışmayın . Bırakın kendi hayalini bulsun ,o uğurda önceliklerini belirlesin .
Çocuklar bizim demirbaşımız , mülkümüz , sözümüzden çıkmaması gereken varlıklar değil. Bizim rehberliğimize , ihtiyaçları olan kıymetlilerimiz . Lütfen ; barınma , yiyecek ,eğitim ve de diğer ihtiyaçlarını olabildiğince karşılayabildiğimiz çocuklarımıza , yaptıklarımız lütufmuş ,olağanüstü halmiş gibi hissettirip bunun karşılığında da her istediğinizi yapmak mecburiyetinde hissettirmeyin .
Cumartesi ve Pazar günü alacakları puanlar , hedeflerine ne kadar odaklı oldukları dışında hiçbir şekilde çocuklarımızı temsil edemez . Tek başına zeka ya da beceri göstergesi olamaz . Ne kadar yüksek olsa da ,bu puanlarla huzurlu , mutlu ,ahlaklı bir gelecek garantilenemez .
"Elalem , akrabalar ,komşular ne der ? " Söylemlerine hiç girmeyin . Kimseyle kıyas , karşılaştırma yapmayın . Sizin için kaygı ile ve baskı ile geçti ise bu yıl , bu iki gün maalesef çıkacak çocuklardan acısı .
"Ah be çocuklar ! " keşke , bu şekilde üniversite değerlendirmesi olmasa da , kalbinizin ritmi korku ya da endişe ile artmasa .. Saat 9.59.50 kapının kapanmasına 10 saniye var , biz ebeveynler çocuklar içeri girse de hala kapıdayız ; bir çocuk indi taksiden ve kapı kapandı . Bütün veliler kapıya koştu ve seslendik beraberce "aç kapıyı öğrenci koşuyor" diye . Kapı açıldı ve şükür girdi çocuk içeri , bütün ailelerin gözünde yaş , sanki kendi çocuğu yetişmiş gibi gayret ve sevinç .
Biz böyle güzel milletiz işte .. Çocuğumuzun rakibi olarak değilde , evladımız gibi görürüz tüm çocukları .
Dışarda beklemekte zormuş , kimliğini unutan çocuklara kaygılanmak ,yanlış kağıt getirene beraberce üzülmek , geleceğine koşturmaya çalışan yavrularımızın hepsine dua etmekte varmış ..
Güzel memleketimin güzel insanları , herşey gönlünüzce olsun.
